„Vanitas", to cykl fotografii, który można nazwać również pięknem przemijania. To autorska i poetycka interpretacja upływu czasu, stanów emocjonalnych związanych z przeżywaniem czasu i jego sensu. Osobisty dialog z czasem, a raczej z bezczasowością i materią, która mnie otacza. Estetyczna i symboliczna relacja z tego, co dzieje się w moim życiu. Układ przedmiotów będących w zasięgu ręki, tych, które służą w codziennej egzystencji, są skondensowanym symbolem trwania lub degradacji i zapomnienia. Każdy z obrazów to dramat, z którego wyłaniają się i zapadają w mroku „byty" lub „niebyty", owocowe zjawy zanurzone w świetle mojego osobistego „nieba". Wielkoformatowe fotografie wykonane na tradycyjnych kliszach wyprodukowanych w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, otografowane głównie przedwojennymi aparatami, to hołd oddany klasycznej fotografii, której obraz tworzony jest na srebrze.
