Isamu Noguchi (1904-1988), jeden z największych artystów XX wieku, wszechstronny twórca – wizjoner, który rozszerzył tradycyjne pojęcie rzeźby o projektowanie scenografii i układów tanecznych, ogrodów, parków, placów zabaw, fontann, mebli i domowych sprzętów. Wszystko, co posiadało trzy wymiary, mogło być dla niego polem rzeźbiarskiej penetracji. Jeden z największych dizajnerów w historii, który będąc projektantem, nigdy nie przestawał być artystą, a tworząc dzieła sztuki dążył do polepszenia warunków codziennego życia. Wykorzystując swoje amerykańsko-japońskie pochodzenie, w sposób doskonały połączył elementy sztuki japońskiej z zachodnim modernizmem.
Choć jego dorobek twórczy jest ogromny, a jego Coffee Table (IN-50) jest ikoną światowego dizajnu, ten wielki artysta nie ma nawet polskiej strony w Wikipedii…
Isamu Noguchi. Źródło: wishflowers.tumblr.com
Isamu Noguchi był synem amerykańskiej matki, Leonie Gilmour i japońskiego ojca, poety Yone Noguchi. Urodził się w Los Angeles, dzieciństwo spędził w Japonii, w wieku 13 lat wrócił do Stanów Zjednoczonych dla zalet amerykańskiej edukacji. Przez rok studiował medycynę na Uniwersytecie Columbia, ale zafascynowała go rzeźba, więc wyjechał do Paryża, aby pracować z rzeźbiarzem Constantinem Brancusi, a potem, po spotkaniu z europejskimi modernistami, podążył swoją własną niepowtarzalną drogą kariery artystycznej w Nowym Jorku. Przez całe życie czerpał z obu kultur, japońskiej i zachodniej, mieszkał i tworzył na zmianę w USA i w Japonii, choć większość życia spędził jednak w Ameryce.
Zaprojektowany dla Hermana Millera w 1947 roku stół Coffee Table, który uczynił go nieśmiertelnym, zbudowany jest z drewnianej bazy składającej się z dwóch identycznych kawałków drewna orzechowego i ciężkiej szklanej płyty. Dwa kawałki drewna tworzą samonośną stabilną podstawę, pozwalającą umieścić odpowiednio wyważony szklany blat bez użycia łączników. Pierwowzorem był jednostkowy stół-rzeźba zaprojektowany w 1939 roku dla Congera Goodyeara, prezesa Museum of Modern Art w Nowym Jorku. Zespół projektowy w Herman Miller był pod takim wrażeniem biomorficznego stołu, że namówił artystę do zaprojektowania podobnego mebla do masowego zastosowania w mieszkaniach i biurach. Katalog Herman Miller określił stolik Noguchi jako użytkową rzeźbę. To określenie można zastosować do wszystkich projektów rzeźbiarza.
Początkowo stół był produkowany w trzech wersjach, z orzecha, brzozy i wiśni, blat był grubszy, a stół nieco niższy. Stół był produkowany do 1973 roku, produkcję wznowiono po jakimś czasie i w nieco zmodyfikowanej wersji produkowany jest do dziś. Pomimo ich statusu nowoczesnej klasyki, stoły Noguchi są powszechnie dostępne i stosunkowo niedrogie. Jedynie te z drewna wiśniowego, które produkowano zaledwie przez rok, są bardzo rzadkie i pojawiają się tylko na bardzo wysokiej klasy aukcjach. Oryginalne stoły z brzozową podstawą można obejrzeć w Museum of Modern Art w Nowym Jorku i w The Henry Ford Museum w Dearborn w stanie Michigan.
Isamu Noguchi Rosewood Table. 1939. Walnut Table. 1945. Źródło: Pinterest.com
Isamu Noguchi Coffee Table for Herman Miller. 1947 Źródło: blog.manhattanhomedesign.com
Choć Isamu Noguchi jest autorem innych stołów oraz wielu innych wspaniałych mebli, żaden z nich nie doczekał się statusu takiej gwiazdy, jak stolik do kawy. Jedynie Rocking Stool, na którym można się bezkarnie huśtać, zbliżył się do tego sukcesu.
Isamu Noguchi. Rudder Table (Stół Ster). 1949. Źródło: esotericsurvey.blogspot.com
Isamu Noguchi. Chess Table (Stolik szachowy). 1944. Źródło: thenorthelevation.blogspot.com
Isamu Noguchi. Prismatic Table. 1957. Źródło: mattblatt.com.au
Isamu Noguchi. Cyclone Table. 1953. Źródło: www.1stdibs.com/
Isamu Noguchi. Rocking stool. 1954. Źródło: www.pinterest.com
Isamu Noguchi. Freedom sofa. 1946. Źródło: www.pinterest.com
Isamu Noguchi. Chairs. Źródło: www.pinterest.com
Bardzo ważne miejsce w twórczości Noguchi zajmują jego lampy Akari. Większość ludzi kupujących lampę w znanej sieci nie wie, że kupuje kopię dzieła wielkiego rzeźbiarza. W 1951 roku artysta odwiedził japońskie miasto Gifu, znane z produkcji lamp i parasoli z papieru z kory morwy i bambusa. Zainspirowany latarniami oświetlającymi nocny połów na Nagara River, Noguchi zaprojektował pierwszą ze swoich lamp. Nazwał je Akari, czyli światło, w podwójnym znaczeniu, jako oświetlenie i jako światłość. Akari to znacznie więcej niż lampy. To podświetlane rzeźby, łączące abstrakcyjne kształty japońskiej estetyki z zasadami sztuki współczesnej i designu. Oryginalne lampy Noguchi zrobiły niezwykłą karierę i są w ciągłej produkcji od ponad pięćdziesięciu lat.
Isamu Noguchi. Akari lamps. Źródło: mid-century-home.com
Isamu Noguchi. Akari lamps. Źródło: decormood.com
Isamu Noguchi. Akari lamps. Źródło: pinterest.com
Jednak Noguchi był przede wszystkim rzeźbiarzem. Jego niezliczone rzeźby można spotkać na wszystkich kontynentach, zarówno w plenerze, jak i w wielu muzeach. Większość turystów odwiedzających Nowy Jork nie wie, że autorem słynnej czerwonej kostki jest Isamu Noguchi.
Isamu Noguchi. Red cube. Nowy Jork. 1969. Źródło: museumplanet.com
Isamu Noguchi. Bolt of Lightning…Memorial to Ben Franklin. Philladephia. 1933-1984. Źródło: www.pinterest.com
Isamu Noguchi. Slide mantra. Miami. Źródło: bayfrontparkmiami.com
Isamu Noguchi. Slide mantra. Sapporo. Źródło: blogs.yahoo.co.jp
Isamu Noguchi. Zwillingsplastik. Tucherpark, München. 1972. Źródło: commons.wikimedia.org
Isamu Noguchi. Black Sun. Seattle. 1969. Źródło: en.wikipedia.org
Isamu Noguchi. Peace Bridge. Hiroshima. 1960. Źródło: avaxnews.com
Isamu Noguchi. Sculptures. Źródło: mondo-blogo.blogspot.com.au
Isamu Noguchi. The Bow. 1973. Źródło: www.pinterest.com
Isamu Noguchi. Skyviewing Sculpture. Bellingham. 1969. Źródło: monkeypuzzleblog.com
Isamu Noguchi ma na swoim koncie wiele założeń architektoniczmych i urbanistycznych oraz realizacji publicznych, placów zabaw, skwerów, parków, fontann, ogrodów. Począwszy od słynnych unoszących się nad ziemią fontann zaprojektowanych na wystawę Expo ’70 w Osace, poprzez niesamowite place zabaw dla dzieci, ogrody wodne, parki rzeźby, aż po ogromny Moere Numa Park w Sapporo, realizowany już po śmierci artysty.
Isamu Noguchi. Floating Fountains. Osaka. 1970. Źródło: rostyleandlife.com
Isamu Noguchi. Floating Fountains. Osaka. 1970. Źródło: bangstyle.com
Isamu Noguchi. Fountain. Detroit. 1971-1979. Źródło: blog.thedetroithub.com
Isamu Noguchi. Makieta placu zabaw Piedont Park. Atlanta. Źródło: playgroundology.files.wordpress.com
Isamu Noguchi. Plac zabaw Piedont Park. Atlanta. Źródło: playgroundology.files.wordpress.com
Isamu Noguchi. Moere Numa Park. Sapporo. 1988-2000. Źródło: fotopedia.com
Isamu Noguchi. Moere Numa Park. Sapporo. 1988-2000. Źródło: flickr.com
Isamu Noguchi. Moere Numa Park. Sapporo. 1988-2000. Źródło: blogs.yahoo.co.jp
Isamu Noguchi. Moere Numa Park. Sapporo. 1988-2000. Źródło: fotopedia.com
Isamu Noguchi. Ogród rzeźby. Los Angeles. Źródło: esotericsurvey.blogspot.com
Wszystko jest rzeźbą. Każdy materiał, każdą nieskrępowaną ideę, która przerodziła się w przestrzeń, uważam za rzeźbę. Isamu Noguchi
Znacznie więcej o Isamu Noguchi możecie przeczytać na stronie Noguchi Museum: http://www.noguchi.org/.
Więcej dzieł artysty na naszym profilu na Pintereście: http://pinterest.com/furgaleria/isamu-noguchi//.
Isamu Noguchi. Źródło: well-spent.com